Bağlanma şeklinin güvenli olması, İdeal görülen güvenli bağlanma şekli, kişinin günlük yaşamında doğru ve sağlam ilişkiler kurması ve kişinin kendini tanıyan bir birey olabilmesi için önemlidir.
John Bowlby’nin (1960) bağlanma kuramını geliştiren Bartholomew ve Horowitz’in (1991) dörtlü bağlanma modeline göre dört bağlanma stili vardır:
· Güvenli Bağlanma
· Kayıtsız/Kaçınmacı Bağlanma
· Korkulu Bağlanma
· Saplantılı/Kaygılı Bağlanma
Güvenli Bağlanma: Kişi, çocukluk döneminde annesiyle ya da istek ve ihtiyaçlarına yanıt veren kişiyle güvenli bir bağ kurmuştur. Anne figürü olmadığı durumlarda ya da yabancıyla yalnız kaldığı zamanlarda çocuk kendini teselli edebilir, annenin yokluğunu aşırı derecede aramaz. Bunun yanı sıra, çocuk, ihtiyacı olduğu zaman ona yardım edecek birisi olduğunu bilir. Küçük yaşlarda kurulan güvenli bağlanma, ilerleyen yaşlarda kişinin çevresindeki insanlarla güvenli ve dengeli ilişkiler kurabilmesine yardımcı olur. Aynı zamanda kendisini sevilmeye değer gören, duygularının ve ihtiyaçlarının farkında olan bireylerdir. Kendisine ve çevresine karşı saygılıdır, insanlarla yakın ilişkiler kurabildikleri için bulundukları ortama kolaylıkla uyum sağlayabilirler.
Kayıtsız/Kaçınmacı Bağlanma: Çocuk, annesi ya da ihtiyaçlarını karşılayan kişi ile güvenli bağ kurmaktan kaçınmıştır. Annesinden ayrıldığı durumlarda annesinin yokluğuna karşı kayıtsız kalır ve annesine gösterdiği davranışlar, yabancıya gösterdiklerinden farksızdır. Bu tip kişiler, dışarıya karşı olumsuz tutumlara sahiplerdir ve kendilerine olan güvenleri oldukça yüksektir. Yakın ilişkilerden kaçınır, bağımsızlıklarına önem verir ve duygularını rahatça ifade edemezler.
Korkulu Bağlanma: Güvenli bağlanmanın tam tersi olan korkulu bağlanmada kişi, çevresine karşı endişeli, çekingen ve soğuk tavırlar, dikkatsiz davranışlar sergilerler. Kendisini ve etrafındakileri değersiz görmektedir. Başkalarıyla yakın ilişki kurmak isterler ama reddedilme korkuları ve güvensizlik duyguları ilişki kurmalarına engel olur.
Saplantılı/Kaygılı Bağlanma: Annenin ya da isteklerini karşılayan en yakın kişinin ayrılması sonucunda çocuk annesinin yokluğundan ciddi bir şekilde huzursuz olur. Anne geri geldiği zaman çocuğun kızgınlığını teselli etmek zordur. Saplantılı bağlanan kişiler özgüven eksikliği gösterirler ve karşılarındaki kişiyi güvensiz bulurlar. Saplantılı bireyin ilişkilerle ilgili takıntıları vardır, birey yakınlığa ihtiyaç duyar ama aldıkları yakınlık hiçbir zaman yeterli olmaz.