Kıskanma doğuştan itibaren bizimle olan doğal bir duygudur. Her insanda görülmesi çok muhtemeldir. Tıpkı çocuklarda olduğu gibi. Özellikle çocuklarda kardeş kıskançlığı göze çarpmaktadır. Bu durumun ortaya çıkmasında ebeveyn tutumlarının rolü çok büyüktür. Ebeveynlerinin ortaya koyduğu olumsuz davranışlar kardeş kıskançlığını tetikleyebilir ve büyük kardeşin davranışlarında birtakım olumsuzlukların ortaya çıkmasına neden olabilir. Örneğin, daha öfkeli olma , daha az yemek yeme, daha fazla karşıt olma davranışında bulunma, içine kapanma, okul başarısında düşüşler ve altına yapma gibi davranışlar gözlemlenebilir.
Peki bu durumun önüne nasıl geçebiliriz?
Hamilelik sürecinden itibaren çocuğunuzu hazırlayın. Yeni bir kardeşinin olacağını ve onunla güzel vakitler geçirip eğlenebileceği anlatılabilir. Bir zamanlar kendisinin de kardeşi gibi bakıma ihtiyacının olduğunu ve anne, babanın kardeşiyle ilgilenmesi gerektiği ancak bu durumun kendisini sevmemekle ilişkili olmadığı anlatılır.
Yeni doğacak kardeş için kıyafet, mama vs alırken bunu birlikte yapın ve çocuğunuzun fikrini alın.
Çocuğu asla kardeşi ile kıyaslamayın. O daha akıllı ve başarılı gibi cümlelerden kaçının.
Kavga çekişme durumlarında taraf tutmayın. Araya girip durumu yatıştırın. Sakinleşmelerini bekleyin. O esnada haklı haksız mücadelesi içerisine girmeyin. Asla dövmeyin. Bunun yerine basit kısıtlamalar getirin.
Aralarında olumlu münasebetler gerçekleştiğinde onları takdir edin. Güzel davranışlarını küçük ödüllerle pekiştirin.
Bebeğin bakımı için kardeşinden yardım isteyerek onu da durumun içine dahil edin. Örneğin mama hazırlamak, bez istemek gibi.
Bebek doğmadan önce çocuğunuza karşı var olan ilgi ve alakanızı doğumdan sonra da sürdürün. İlginizi ve sevginizi çocuğunuza karşı ihmal etmeyin. Sık sık onu sevdiğinizi belirtin ve bunu çocuğunuza hissettirin.
Kardeşi doğan çocuğa doğumdan önceki davranışlarınıza uygun biçimde davranın. Sınırlarınızı ve kurallarınızı bozmayın ve sürekli oyuncak vs alarak onu şımartmayın.
Abartılı övgü ve ilgi cümleleri kurmayın.